Dwaasheid is van alle tijden

Out of the blue tweette ene Vincent Van Quickenborne gisteren dit hersenspinsel:

 

VincentVQuickenborne‏ @VincentVQ

Disruptie is van alle tijden. Op 10 jaar tijd gingen 400.000 jobs verloren in Vlaanderen. En toch kwamen we er sterker uit. #vooruitgang

10:35 – 31 okt. 2017

Meer uitleg krijgen we niet bij deze boodschap. Wat wil Van Quickenborne ons eigenlijk vertellen? Afgaande op zijn bijschrift wil hij ons in de eerste plaats duidelijk maken dat ‘disruptie van alle tijden is’. Een waarheid als een koe, waar we Van Quickenborne echt niet voor nodig hadden. Misschien werpen de verdere lezing van zijn bericht en de bijgevoegde illustratie wel enig licht op dit mysterie.

Nadat hij eerst een open deur intrapte met zijn ‘disruptie is van alle tijden’, vervolgt wijsgeer Van Quickenborne met ‘op 10 jaar tijd gingen 400.000 jobs verloren in Vlaanderen. En toch kwamen we er sterker uit’. Om zijn punt kracht bij te zetten voegt van Quickenborne er nog de weinig aan de verbeelding overlatende hashtag ‘vooruitgang’ aan toe.

Wat tafelspringende nitwit Van Quickenborne met deze tweet in de eerste duidelijk maakt, is dat hij niet weet wat ‘disruptie’ betekent. ‘Disruptie’ is een modewoord dat vanaf 2015 in politieke middens te pas en vooral te onpas gebruikt wordt om een techniek, gebeurtenis, evolutie of ingreep aan te duiden die een diepgaande en blijvende verandering op de totaliteit van het maatschappelijk leven betekent. Een ‘ontwrichtend gegeven’, zeg maar. Wat van Quickenborne aanhaalt – de spectaculaire daling van het aantal tewerkgestelden in de Vlaamse linnenindustrie – is geen disruptie. Het is het gevolg van een disruptie: de mechanisering (van de linnennijverheid). Intellectuele lilliputter Van Quickenborne heeft het wel vaker moeilijk met het onderscheid tussen oorzaak en gevolg, weet klaarblijkelijk ook niet wat disruptie is en kent de geschiedenis niet. Als dat is waar hij ons met zijn tweet van wilde overtuigen, is hij met glans geslaagd. Overigens vermeldt Van Quickenborne ook niet waar hij zijn cijfers vandaan haalt. Geef mij één goeie reden waarom ik een politicus op zijn woord zou geloven; ik ben geen journalist, he.

Van Quickenborne maakt het helemaal bont met zijn Byttebieriaanse toevoeging ‘En toch kwamen we er sterker uit. #vooruitgang’. Dat moet zowat het toppunt van liberaal cynisme zijn en illustreert heel treffend waar Van Quickenborne naartoe wil. Voor Van Quickenborne is ‘disruptie’ niet alleen van alle tijden maar uiteindelijk ook ‘goed’. Even enkele feiten op een rijtje. In de periode die Van Quickenborne beschouwt,  daalde het loon van de spinsters met 25 tot 35 procent (1). ‘Tof!’ lacht Van Quickenborne. De alfabetiseringsgraad daalde in die periode van 40% naar minder dan 30% (2). ‘Machtig!’ giert Van Quickenborne. De mortaliteitsgraad onder de kinderen van minder dan één jaar steeg tot 289 per duizend in 1846 in West-Vlaanderen; de levensverwachting zou zijn gedaald tot 31 jaar (3). ‘Super!’ zwijmelt Van Quickenborne. Voor van Quickenborne is dat allemaal niet van belang, telt maar één ding en daar moet alles voor wijken: vooruitgang. Want disruptie is goed. De menselijke ellende die dat ondertussen veroorzaakt, dat daarbij duizenden slachtoffers vallen is voor hem totaal irrelevant. Als we maar ‘vooruitgang’ boeken. Hoe schofterig kan je zijn? Van Quickenborne heeft de nieuwe norm gezet.

(1) Enquete sur l’industrie liniere en 1840, Dee! II, Brussel 1841, p. 397.

(2) http://ojs.ugent.be/hmgog/article/viewFile/602/594 p, 143

(3) http://www.dbnl.org/tekst/hall014gesc02_01/hall014gesc02_01_0007.php (Geschiedenis van de wetenschappen in België. 1815-2000(2001)–Andrée Despy-Meyer, Robert Halleux, Jan Vandersmissen, Geert Vanpaemel p. 43

Geen minuut stilte

In tegenstelling tot na de aanslag in Nice, vond OpenVLD’er Van Quickenborne – noch een van die andere weldenkende politici – het de moeite niet om een minuut zijn klep te houden voor de slachtoffers van de aanslagen in Bagdad, Istanbul, Mukalla, München, Würzburg en Kaboel. Ook de talloze slachtoffers van het Turks staatsterrorisme zijn hem geen minuut stilte waard.

Aanvulling: Van Quickenborne werd door onze correspondent ter plaatse in het gezelschap van Guy Verhofstadt, Bart Somers en Willem-Frederik Schiltz op het Taksimplein in Istanbul gesignaleerd, alwaar zij – in navolging van hun actie op het Maidanplein in Kiev – de Europese revolutie tegen Erdogan orkestreerden. Of misschien zijn ze gewoon Pokémons aan het vangen.

Politici zijn wereldvreemde langslapers

Normaal schrijf ik niet over de nationale politiek. Tenzij er een linkje is met een plaatselijk politicus. Dat is het geval met de nationale ambtenarenstaking van gisteren. Would-be-stakingbreker Van Quickenborne en zijn kornuiten van het Blauw Fabriekje (Open VLD) boden gisteren aan om met hen naar hun bestemming te carpoolen. Op Twitter lanceerden ze daartoe zelfs twee hashtags:

https://twitter.com/hashtag/blauwecarpool?f=tweets&vertical=default&src=hash

https://twitter.com/hashtag/rijweermee?f=tweets&vertical=default&src=hash

Als het aantal Open VLD’ers dat een plaats in hun (dienst)wagen aanbood representatief is voor de aanhang van de partij dan is het vrijwel zeker dat die bij de volgende verkiezingen ruim onder de kiesdrempel duikt. Een misschien nog opvallender vaststelling: de meeste (blauwe) beroepspolitici zijn dagdieven en komen voor 8 uur hun huis niet. Verschijnen bijgevolg ook nooit voor 9 uur op het werk. Brute pech voor hun meerijders. De politieke smurfen zijn ook op dat vlak volkomen wereldvreemd; beseffen blijkbaar niet dat de overgrote massa in een keurslijf van strikte uren gevangen zit.

Alleen nog op afspraak bij Byttebier. Be happy!

KORTRIJK VANDAAG

Vanaf oktober is het zover: in navolging van de stadsdiensten kunnen klanten van Byttebier enkel nog op afspraak in de winkel terecht. Dat kondigde Koen Byttebier zelf op de microblogsite Twitter aan:

Koen Byttebier‏@KoenByttebier

Vanaf oktober alleen nog op afspraak in klantvriendelijk Byttebier. Be Happy

In een exclusief interview wist Koen Byttebier (61) ons – buiten adem want net terug van een loopsessie van 12 kilometer met vrienden en vriendinnen – te vertellen: “Die afspraak zullen mensen telefonisch of per mail kunnen maken. Wie dringend iets nodig heeft, zullen we uiteraard sneller proberen te helpen, maar voor minder dringende zaken maken we binnen de 5 werkdagen een afspraak. Het grote voordeel met die afspraken is dat we mensen op voorhand via mail of telefoon kunnen vertellen hoeveel geld ze ongeveer op hun bankrekening moeten staan hebben. Wie nu een half uur moet aanschuiven, om dan te horen dat zijn banksaldo schromelijk ontoereikend is, wordt boos. Die situaties willen we vermijden. En ook de wachttijden zullen drastisch inkorten. In Lier werd een gelijkaardige manier van werken ingevoerd. Wachttijden gingen er van 20 minuten naar 2 minuten.”

zie ook: http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-kortrijk/alleen-nog-op-afspraak-in-stadhuis-a2697463/

Verboden te voederen

Decaluwé: ‘Geef hen geen voedsel’

Decaluwé: ‘Het is natuurlijk niet plezierig om dit mee te maken maar we moeten ergens de lijn trekken.’Foto: rr

Gouverneur van West-Vlaanderen Carl Decaluwé roept de bevolking op om zwerfkatten vooral niet te helpen. ‘Anders gaat het escaleren’, vreest hij.

De provincie West-Vlaanderen kampt al een tijdje met een grote instroom van zwerfkatten, die de erbarmelijke omstandigheden in Noord-Frankrijk ontvluchten. Gouverneur Decaluwé wil er alles aan doen om het tij te keren.

‘Dit is echt ongedierte dat – zoals we dat op zijn West-Vlaams zeggen – op den tsjool is’, zei hij op Radio 2. ‘Het is natuurlijk niet plezierig om dit mee te maken maar we moeten ergens de lijn trekken. Anders gaat het escaleren en is het niet meer beheersbaar. Ik raad de mensen dan ook af om de dieren te voederen. Dat leidt tot een extra aantrekkingskracht en maakt het werk van onze kattenvangers nog moeilijker dan het al is.’

Nog volgens de gouverneur heeft de politie afgelopen nacht bijna 40 zwerfkatten opgepakt in en rond de haven van Zeebrugge. “Dat is tegenwoordig elke nacht zo”, klinkt het.

Voor het weerzinwekkende origineel zie: http://www.standaard.be/cnt/dmf20160201_02102837?_section=60621863&utm_source=standaard&utm_medium=newsletter&utm_campaign=avondupdate&M_BT=118720658480&adh_i=0c8f9ca75123f2baf74b89e63bf4c1f5&imai=

Vluchten kan niet meer.

In een vertwijfelde poging om zijn partij naar een nieuw moreel en electoraal dieptepunt te katapulteren en het eventueel nog resterend greintje geloofwaardigheid helemaal naar de filistijnen te helpen, verklaarde SP.a-voorzitter Crombez gisteren in de Zevende Dag dat hij zich achter het voorstel van de Nederlandse PvdA’er Samsom schaart om boot- en andere vluchtelingen terug naar Turkije sturen en hen daar te parkeren, in afwachting van de afwikkeling van hun asielprocedure. Dat voorstel viel ook in Kortrijk niet in dovemansoren.

Op het schepencollege van deze voormiddag bracht Axel Weydts – in een vorig leven nog onofficieel medewerker op het kabinet van Crombez – het onderwerp ter sprake. Weydts stelt voor om, teneinde de onophoudelijke stroom vluchtelingen richting Kortrijk het hoofd te bieden, de migranten voorlopig op te vangen in niet-aangrenzende gebieden als daar zijn Roeselare en Waregem. Voorts wil hij over de grens met Frankrijk nog tentenkampen oprichten in Kales en Groot-Sinten, waar de vluchtelingen in afwachting van hun erkenning c.q. deportatie in alle gemoedsrust en veiligheid de afwikkeling van hun dossier kunnen afwachten.

Ondervoorzitter van de plaatselijke SP.a en hondstrouw partijsoldaat Sam Weydts laat zich evenmin onbetuigd en kiest als vanouds blindelings de kant van de Grote Voorzitter:

Sam Weydts ‏@SamWeydts

Waarom zou het rechts zijn om vluchtelingen terug te sturen als ze daarbij beter beschermd worden? Eindelijk een vz met lef @johncrombez!

Misschien is het geen slecht idee om Sammeke zonder papieren naar Turkije te sturen en van daaruit asiel in België te laten aanvragen.

Het korte lontje van Vincent.

Feestvuurwerk is altijd al een klassieker geweest rond Kerstmis en Nieuwjaar. De schitterende kleuren en feestelijke knallen zijn een mooie manier om de komst van het nieuwe jaar in te luiden.

De voorbije jaren moest je voor het gebruik van vuurwerk echter eerst een toestemming van de stad verkrijgen. Dit zorgde ongewild voor heel wat administratieve rompslomp bij het aftellen van de dagen naar oudejaar. (1)

Feestvuurwerk is, anders dan men op de website van de stad Kortrijk beweert, in onze contreien helemaal geen traditie! Het is pas sedert een jaar of tien, vijftien dat dit idiote en onverantwoorde kuddegedrag uit Nederland alhier wordt nageaapt. Die ‘schitterende kleuren’ zijn misschien wel mooi maar voor sommige mensen is het toch hevig schrikken. Voor automobilisten is het zelfs ronduit gevaarlijk als zo’n lichtend spektakel zich in hun blikveld ontvouwt. En tegen die ‘feestelijke knallen’ kan je je al helemaal niet wapenen. Zeker kinderen niet. Over de invloed op dieren heb ik het hier nu even niet.

De motivering voor de liberalisering van het vuurwerk is zo mogelijk nog idioter en onsamenhangender dan Van Quickenborne zelf: omwille van de administratieve overlast die de aanvraag voor vuurwerk met zich meebracht, wordt het nu gewoon toegestaan. Zonder voorafgaandelijke toelating. Dat is een ordinaire leugen. Tot nu was zelf vuurwerk afsteken gewoon verboden. Punt. Je kon er als particulier niet eens een aanvraag voor doen. Aan het stadhuis zijn ook nooit wachtrijen geweest van mensen die een aanvraag wilden indienen om vuurwerk af te steken. Omdat men maar al te goed wist dat het verboden was. Het werd wel getolereerd. En dat was een totaal verkeerd signaal.

Als het om snelheid of alcohol in het verkeer gaat, prediken Vincent Van Quickenborne en zijn buddy’s van het schepencollege voor nultolerantie en repressieve maatregelen. Plassen in het openbaar levert een gemeentelijke administratieve sanctie op. Parkeren waar het niet mag eveneens. Asociaal gedrag gedoogt baljuw Van Quickenborne in zijn stad niet. Maar als het om vuurwerk afsteken gaat – vuurwerk combineert geluidsoverlast met visuele vervuiling – knijpt de man wel een oogje dicht, stelt dit stadsbestuur zich zelfs uiterst tolerant op. Meer zelfs: het maakt het via een gemeentelijk reglement mogelijk dat de burgers van deze stad zichzelf ernstig verwonden. Stimuleert het zelfs. Begrijpe wie kan. Dat er ieder jaar dankzij die o, zo leuke ‘traditie’ van Van Quickenborne zwaar gewonden vallen, daar maalt deze hypocriet niet om. De rapporten van veiligheid.nl spreken in dat verband nochtans boekdelen (2). Plezier gaat voor feestvarken Van Quickenborne echter boven alles. Hij is wel de laatste om zijn potentiële kiezers voor het hoofd te stoten. Dat de vader van Van Quickenborne arts is, maakt het alleen maar cynischer. Zou Van Quickenborne – of eender wie van de gemeenteraad die dit nieuwe reglement goedkeurde – enige verantwoordelijkheid willen opnemen als er straks iets vreselijk misloopt met dat vuurwerk? Ik denk, nee, ik weet wel zeker van niet. En nu maar hopen dat alles goed verloopt.

(1) http://www.kortrijk.be/winterinkortrijk/nieuws/nieuwe-regels-voor-feestvuurwerk

(2) https://www.veiligheid.nl/organisatie/over-veiligheidnl/publicaties

Kortrijk, Texas.

Kortrijk wordt niet voor niets het Texas of de Far West van Vlaanderen genoemd. Ter illustratie het recente, schandalige politieoptreden tegenover kinderen en het cynisme waarmee zowel de commissaris als de burgemeester dat optreden vergoelijken, of het oorverdovende en daarom ook bijzonder laffe en verontrustende stilzwijgen waarin de stadscoalitiepartners zich hullen in verband met diezelfde zaak. De 150.00 euro die de stad Kortrijk vangt om radicalisering te bestrijden, krijgt zo meteen wel een concrete, heel nuttige invulling: de (her)opvoeding van wat flikken en de voltallige stadscoalitie. Nieuw is dat soort gedrag evenwel niet. De wetteloosheid viert hier bij wijze van spreken al eeuwen hoogtij en de democratische rechtsstaat ligt op apegapen: gasboetes – een heel discutabele erfenis van de vorige coalitie – die met al te veel graagte door het huidige stadsbestuur nog verder werden uitgebreid; Parko, het autonoom gemeentebedrijf dat jarenlang niet eens een wettelijke basis had om de adressen van de eigenaars van voertuigen op te vragen maar zich, met medeweten van het stadsbestuur, niet te beroerd voelde om, desnoods via de rechtbank, uw geld te innen; bewakingscamera’s die geplaatst werden zonder voorafgaandelijke aangifte bij de privacycommissie; de shop&go sensoren die geen enkele juridische basis hebben, en zo zouden we nog een poosje kunnen doorgaan.

Twee andere inbreuken op de privacywetgeving, waar de oppositie en uiteraard ook de pers achteloos aan voorbijgingen:

Op de nieuwste betaalparking – Parking Haven – introduceerde schepen van immobiliteit Weydts camera’s met nummerplaatherkenning. Hiermee zouden de houders van een abonnement de parking zonder problemen vlotter kunnen in- en uitrijden. Weydts noemt het een experiment dat hij later ook wil uitbreiden naar de andere betaalparkings. Je kunt je de vraag stellen of het wel nodig is om in tijden van besparingen in ongetwijfeld dure speelgoedjes te investeren. Parko en Weydts vinden van wel. Het is mij niet duidelijk waar de eventuele winst zit, maar dat zal waarschijnlijk wel aan mij liggen. Veel fundamenteler is de vraag of zo’n camera’s met nummerplaatherkenning wel op die manier mogen gebruikt worden. Parko heeft de camera’s in ieder geval niet bij de Privacycommissie gemeld en beschikt dus ook niet over een toelating om ze te gebruiken. Weydts en consoorten vinden dat niet nodig, voelen zich boven de wet verheven. Het is overigens niet de eerste keer dat de stad Kortrijk op dat vlak blundert. Integendeel! Het lijkt wel deel uit e maken van het Kortrijks bestuurs-DNA. Met al die juristen die de stadsdiensten en het stadsbestuur bevolken, kan je moeilijk van dwaasheid spreken. Het moet dus wel slechte wil zijn. Een andere mogelijkheid is er niet.

In de stadskrant van vorige maand viel dan weer volgend berichtje te lezen: ‘Sinds kort brengt De Streekkrant een wekelijks verslag uit van de geboorten, huwelijken en overlijdens in Kortrijk. Dat gebeurt op basis van gegevens die het stadsbestuur verstrekt. Het is echter wel zo dat iedereen de publicatie van gegevens over zichzelf kan verhinderen door een seintje te geven aan het stadsbestuur’. In feite is die heel eenvoudig en duidelijk: de privacy is in beginsel heilig en enkel in welbepaalde, bij wet omschreven gevallen, kan daarvan worden afgeweken. Artikel 6 van het Koninklijk besluit betreffende het verkrijgen van informatie uit de bevolkingsregisters en uit het vreemdelingenregister van 16 juli 1992 laat in dit verband niets aan de verbeelding over: geen enkele lijst van personen ingeschreven in de registers mag aan derden worden verstrekt. Omwille van de goede verstandhouding met de pers – vriendjespolitiek, dus; een andere naam is hier niet voor – draaien Van Quickenborne en zijn trawanten de zaken totaal ten onrechte om en vegen zij de vloer aan met de wet op de privacy: als je niet wil dat je naam in De Streekkrant verschijnt, kan je daar bij het stadsbestuur tegen protesteren. Van Quickenborne en co gedragen zich steeds meer als de verlicht despoot die hen voorafging. ‘Macht corrumpeert’, schreef Lord Acton in 1887. Zijn vaststelling heeft nog niets aan waarde ingeboet.

Brandend actueel van 1972.

De wereld is chaotisch en verdeeld.

De mensen kijken somber en verveeld.

Achterdochtige individuen met een minderwaardigheidscomplex,

verziekt door propaganda, reclame en niet te realiseren belevenis van seks.

 

Het mensdom stinkt, ’t wordt decadent.

Men smijt met voedsel en kijkt niet op een cent.

De derde wereld is aan het creperen, ze raakt zo langzamerhand vol.

En toch feesten we nog steeds, we zingen van ‘toffe jongens’ en we hebben de grootste lol.

 

De laatste stuipen van een decadent ras zijn duidelijk voelbaar.

De blanke man heeft zijn beste tijd gehad.

Ook al bralt ie nog steeds over zijn vroegere successen,

de rest van de wereld is hem zat, hij komt hen de strot uit.

 

De wereld is racistisch en corrupt.

Het junglerecht geldt in de jungle en de chicste besloten clubs.

Onze mentaliteit is vergeleken bij een roofdier ontzettend goor.

Van moorden maken wij een spel, wij leiden slachters op voor de verdediging van een woord.

 

Nu zit ik hier te schrijven aan een stuk.

En ik heb geen flauwe notie van het geestelijke juk

dat knaagt aan de bevolking waarvan een kwart loopt met een tic.

Ze worden gek van hun eigen kunnen, onder hun simpel bewustzijn, staat een opgeschroefde krik.

 

De laatste stuipen van een decadent ras zijn duidelijk voelbaar.

De blanke man heeft zijn beste tijd gehad.

Ook al bralt ie nog steeds over zijn vroegere successen,

de rest van de wereld is hem zat, hij komt hen de strot uit.

 

En toch zijn er nog mensen die niet zien

dat met wat tolerantie en een beetje begrip, misschien,

de hele bende te organiseren viel tot een harmonieus geheel.

’t Is mij al lang gelukt maar is er voor jou nog tijd? Ben je niet al te obsceen?

 

De laatste stuipen van een decadent ras zijn duidelijk voelbaar.

De blanke man heeft zijn beste tijd gehad.

Ook al bralt ie nog steeds over zijn vroegere successen,

de rest van de wereld is hem zat, hij komt hen de strot uit.

 

Armand (1946-2015).

https://youtu.be/_FDAHdw_h5Y

Ribbedebie.

Ik ben een rode man, ik verkoop mijn land
Waarin mijn voorvaderen zijn begraven
Ik verkoop de lucht, het water en het zand
Het edelhert, de bison en het groene klaver

Ik verkoop mijn land aan de blanke man
Die anders komen zal met messen en geweren
De blanke man heeft dezelfde harteklop als wij
Maar zijn moeder de aarde kan hem niet deren

Ik verban mijn volk naar een afgeschermd
Waar het in vrede verder zal kunnen leven
Maar zovelen van ons willen dat niet
De vernedering is hun ogen geschreven

Hoe kan ik mijn land verkopen aan de blanke man
Het land waar ik zovele manen heb gezworven
Hoe kan men de bomen, de bloemen en de bruisende rivier
Verkopen als men dat nooit heeft verworven

Zijn wij dan toch van een ander ras
Onze oude mannen vertellen de kinderen andere verhalen
Gij maakt ons wezen in ons eigen land
En verkoopt uw moeder aarde als goedkope bonte kralen

Ik ben een simpele primitieve rode man
Een wilde die de blanke man niet kan begrijpen
Maar uw honger vreet de aarde kaal
Pas veel later zult U dat begrijpen

Wat heeft het leven eigenlijk nog voor zin
Als men de kreet van de nachtuil niet meer kan horen
Of het praten van de vogels rond het meer
Waarvoor is men dan eigenlijk geboren

Ik zag Uw steden en mijn ogen deden pijn
Er is geen enkele plaats om uit te rusten
Het geruis van vliegende vogels overstemd door lawaai
Slechts stenen waar de bij de honingbloemen kuste

De aarde behoort niet aan de mens
De mens behoort toe aan de aarde
En de laatste buffel valt niet terug te kopen
Als die gedood is, wat heeft uw geld dan nog voor waarde

God is met zijn bleke man
Hij heeft zijn rode kinderen verlaten
Zij sterven jong door zoet voedsel en sterke drank
Die hij als cadeautjes achter heeft gelaten

Wij zijn maar wilden, de bleke man spreekt een andere taal
Maar welke visioenen zal hij dan graveren
In de harten van zijn kinderen opdat zij verlangend uitzien
Naar de dag van morgen die hun alles nog kan leren

Ik ben een rode man, ik verkoop mijn land
Ik verkoop mijn volk, de meren en rivieren
Bemin het land zoals wij het hebben bemind
Bemin de lucht, het groen en de dieren.

Armand (1946-2015).

https://youtu.be/AEeyIP8pxdQ?list=PLkm3GAOKIBTk9G-iK7CWz6q1ssBM_dG9_