Kortrijkse GAStronomie.

Alsof de duivel er mee gemoeid is! Eerder deze week schreef ik in verband met de Kortrijkse GAS-sancties nog een stukje over de onvoorstelbare zwakte van de lokale pers en zie: vandaag werkt diezelfde lokale pers zich al uit de naad om mijn stelling te bevestigen. Zowel op de website van Het Nieuwsblad als op die van de  Krant van West-Vlaanderen prijkt opnieuw een artikel dat deels met GAS-sancties te maken heeft. Het artikel op de website van Het Nieuwsblad werd, zoals gebruikelijk bij veiligheidskwesties, geschreven door huisspecialist Kris Vanhee (zie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=B93O5TFS). Dat op de website van de Krant van West-Vlaanderen door ene KV samen met KB (zie: http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/algemeen/kortrijk-versterkt-veiligheidsplan-en-bespaart-bij-politie/article-4000074237520.htm). Beide artikels werden – o, toeval! – geïllustreerd met een foto van de politie te paard en lijken ook verdacht goed op elkaar. Je zou bijna zweren dat ze door dezelfde kluns geschreven zijn. In beide artikels is er ook een verwijzing naar één van de beloften uit het negenpuntenplan dat de burgemeester van Kortrijk, Stefaan De Clerck, op de speciale gemeenteraad van februari voorstelde: het straatverbod. Het negenpuntenplan van De Clerck is een vreselijke hutspot van onuitvoerbare maatregelen en hoogdravende, maar vooral vage beloftes. Een typisch De Clerck-menu, zeg maar.Volgens de uitleg van korpschef Eeckhout in de Krant van West-Vlaanderen kan dat straatverbod nu effectief worden toegepast. In Het Nieuwsblad heet het zelfs dat ‘het straatverbod eventueel in samenwerking met het bestaande systeem van de Safe Party Zone, waarbij bepaalde personen op een fuif geweerd worden, toegepast worden’. Uiteraard vragen die journalisten zich niet af hoe  dat nu plots kan. Vragen en in vraag stellen – in één woord: denken – behoort nu eenmaal niet tot de kwaliteiten van de Kortrijkse broodschrijver. Die volstaat altijd met kritiekloos opschrijven wat gezagdragers hem voorschotelen. Op 29 februari liet hutspot-kok De Clerck via Het Nieuwsblad al weten dat hij ‘ervan overtuigd was dat het straatverbod kan toegepast worden, al is nog onduidelijke wanneer’(zie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=M53MPTCH). Dat kan dus vanaf nu, volgen zijn hulpje, commis Eeckhout. Maar is dat wel zo?

De Clerck verwees voor het straatverbod naar Amsterdam en ‘verschillende Vlaamse steden waar’, volgens hem, ‘het straatverbod al met succes wordt toegepast’ (zie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=683M6H6M). De verwijzing naar Amsterdam is zo’n typische De Clerck-blunder: de Nederlandse wetgeving kan je niet zomaar in België toepassen. Een vrij fundamenteel rechtsprincipe dat de burgemeester blijkbaar vreemd is. Hij ‘vergat’ ook te vermelden dat de vzw Liga voor de Mensenrechten de toepassing van het straatverbod voor de Raad van State aanvocht. Met succes, trouwens. De Raad van State verwees in zijn arrest naar de gemeentewet en het politiereglement. Meer bepaald naar artikel 119bis, § 2, tweede lid van die gemeentewet. In dat artikel staan die gemeentelijke administratieve sancties omschreven:

1. de administratieve geldboete, met een maximum van 250 euro;

2. de administratieve schorsing van een door de gemeente afgegeven toestemming of vergunning;

3. de administratieve intrekking van een door de gemeente afgegeven toestemming of vergunning;

4. de tijdelijke of definitieve administratieve sluiting van een inrichting.

Die sancties werden ook letterlijk in artikel 429 van het politiereglement van de stad Kortrijk overgenomen. Ziet u daar ergens ‘straatverbod’ staan? Ik ook niet. Niet in de Gemeentewet en niet in het politiereglement. Toch roepen De Clerck en Eeckhout dat het straatverbod vanaf nu mogelijk is…. Ik kan mij niet voorstellen dat zij echt zo dom zijn. De andere mogelijkheid – dat zij allebei staalhard staan te liegen – is veel aannemelijker. Waarschijnlijk rekenen De Clerck en Eeckhout er gewoon op dat geen enkele burger het lef zal hebben om naar de Raad van State te trekken. Maar ‘wettelijk’ en ‘democratisch’ is toch iets heel anders. Eigenlijk is het schrijnend dat juist die twee heerschappen zich daar zo weinig om bekommeren. Een verrassing is het evenwel al lang niet meer.

Volgens Kris Vanhee in Het Nieuwsblad denken De Clerck en Eeckhout echter een achterpoortje voor de toepassing van dat straatverbod te hebben gevonden: ‘eventueel kan het ingevoerd worden in samenwerking met het bestaande systeem van de Safe Party Zone, waarbij bepaalde personen op een fuif worden geweerd’. Het Safe Party Zone-systeem is er op gericht bepaalde mensen op betalende fuiven buiten te houden. Niet van de straat of het openbaar domein. Als De Clerck en Eeckhout het Safe Party Zone-systeem willen uitbreiden naar de straat zou dat in feite ook betekenen dat zij het straatverbod niet langer als een gemeentelijke administratieve sanctie beschouwen. Het Safe Party Zone-systeem gaat in wezen over een toegangsverbod tot het privédomein, gemeentelijke administratieve sancties uitsluitend over het openbaar domein. De Clerck maakt er een potje van. Overigens behoren maatregelen waarbij de bewegingsvrijheid van een individu beperkt wordt niet tot de bevoegdheid van de gemeentelijke overheid; een vrijheidsbeperking kan uitsluitend door een rechter worden opgelegd…. Dat men er in Kortrijk zelfs nog maar aan denkt om het Safe Party Zone-systeem naar het openbaar domein uit te breiden, zou voor de Raad van State al voldoende kunnen zijn om het hele systeem af te voeren.

Er is nog meer: een straatverbod kan voor het Hof van Straatsburg enkel in het algemeen belang, als je het grondig verantwoordt en als het in verhouding staat tot het doel dat je wil bereiken. Een straatverbod mag dus enkel in uitzonderlijke omstandigheden als er heel grote overlastproblemen zijn en je de openbare orde op geen enkele andere manier meer kunt waarborgen. Is dat in Kortrijk het geval? Heeft men eerst alle mogelijke middelen aangewend? En hoe zit het met de verantwoording? De precieze omschrijving van welke daden als overlast worden beschouwd? Mij lijkt dat De Clerck en Eeckhout het vooral als een preventieve maatregel willen toepassen, niet als een uiterste remedie. De stap naar willekeur is – zeker in Kortrijk – snel gezet.

Tenslotte is het maar zeer de vraag of een straatverbod wel enig effect zou hebben. De kans dat de problemen zich gewoon naar een andere plaats verplaatsen is niet denkbeeldig. Wie wint daarbij?En is het in de praktijk wel controleerbaar?

Nee, het straatverbod van De Clerck rammelt langs alle kanten. Zowel op juridisch als op menselijk vlak. Iets waar De Clerck en Eeckhout duidelijk al lang niet meer van wakker liggen. Hun dictatoriale trekjes worden met de dag zichtbaarder. Van de Kortrijkse pers hoeven ze in ieder geval al niets te vrezen. Die is al lang in een permanente winterslaap gesukkeld.

Kortrijk verGASt u!

Op de website van het weekblad Knack staat een heel boeiend artikel over de zogenaamde GAS-sancties. GAS-sancties zijn Gemeentelijke Administratieve Sancties. Ze werden in het leven geroepen om de politierechtbanken wat te ontlasten. Daartoe werden een aantal ‘overlastmisdrijven’ uit het strafrecht gehaald. De beteugeling van die overlastmisdrijven kwam zo bij de gemeentelijke overheid terecht (voor het artikel, zie: http://www.knack.be/nieuws/belgie/overlastboetes-brengen-grondrechten-in-gevaar/article-4000073748373.htm#).

Enkele maanden geleden breidde de stad Kortrijk het systeem van de GAS-sancties nog uit. Sindsdien kun je in Kortrijk ook zo’n sanctie oplopen als je een winkeldiestal pleegt, een agent beledigt of naar drugs zoekt. Naar aanleidng van de invoering van die nieuwe santies, schreef ik daar in november vorig jaar nog een korte beschouwing over (zie: https://perongeluck.wordpress.com/2011/11/26/drugzoekenden-aan-het-gas/). Ene KAV schreef daar toen in Knack trouwens ook een uiterst kritiekloos artikel over (zie: http://www.knack.be/belga-algemeen/kortrijk-geeft-boete-voor-beledigen-van-politie-via-gemeentelijke-administratieve-sanctie/article-4000009239692.htm). Het artikel dat Simon Demeulemeester nu op de website van Knack schreef tapt uit een heel ander vaatje. Ook binnen Knack lijkt er een hemelsbreed kwaliteitsverschil tussen journalisten te bestaan. De auteur van het eerste artikel, KAV, is van het (bedenkelijke) niveau Kortrijkse pennenlikker: klakkeloos noteren wat hem wordt voorgekauwd; Simon Demeulemeester, de journalist die het meest recente stuk voor Knack schreef, is iemand die informatie kritisch beoordeelt. Een hemelsbreed kwaliteitsverschil.

In het Knack-artikel komen de juridische bezwaren tegen de GAS-sancties aan bod. Die zijn drievoudig.

Ten eerste is er de fundamentele kritiek dat de GAS-sancties afbreuk doen aan de scheiding der machten. Bij GAS-sancties is het namelijk zo dat de gemeentelijke overheid in een aantal gevallen zowel rechter als partij is. In een rechstaat kan en mag dat eigenlijk niet. Niettegenstaande we in Kortrijk een jurist als uithangbord van de stad hebben, niettegenstaande er in de gemeenteraad nog enkele andere juristen toeven en niettegenstaande er nog een hele batterij juristen in dienst van de stad werkt, kennen we in Kortrijk toch een uitgebreid stelsel van GAS-sancties. Dat kan enkel in een stad die de rechtstaat niet goed gezind is. Een heel bedenkelijke evolutie.

Een tweede kritiek op de GAS-sancties is het feit dat er in feite enkel een theoretische beroepsmogelijkheid bestaat. De procedure is zo ingewikkeld en in verhouding tot de sanctie ook erg duur, waardoor het lijdend voorwerp van de sanctie in de praktijk geen echt verweer meer heeft. Ook dat druist tegen ieder rechtsprincipe in. Misschien niet theoretisch, maar in de praktijk dus wel. Bij een GAS-sanctie moet de beklaagde ook zijn onschuld bewijzen. Normaal is het zo dat de aanklager de schuld moet kunnen bewijzen. Dergelijke rechtsprincipes, daar hebben ze in Kortrijk, met al zijn juristen, blijkbaar lak aan.

Tenslotte is het gevaar niet denkbeeldig dat de GAS-sancties evolueren naar regelrechte repressiemiddelen. De gretigheid waarmee in Kortrijk GAS-sancties worden uitgesproken, voorspelt op dat vlak weinig goeds. Stefaan De Clerck, in een vorig leven al enkele keren mini-ster van justitie en tegenwoordig burgemeester van de stad Kortrijk, wil de GAS-sancties zelfs gebruiken om de criminaliteit in ‘zijn’ Kortrijk te bestrijden. Zou deze jurist echt niet beseffen dat GAS-sancties bedoeld zijn om ‘overlast’ te beperken?!?

14.000 uren efficiënter politiewerk? Yes, they can!

Maandagavond was er politieraad en vandaag, woensdag, verschenen er op de regionale weblog van de krant Het Nieuwsblad twee alarmerende artikels die iets met veiligheid te maken hebben. Het eerste kreeg als titel ‘Politiezone Vlas schrapt maar liefst 14.000 werkuren‘ (zie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=7S3O1MAC) en het tweede ‘Criminaliteit stijgt enkel fors in Kortrijk‘ (zie http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=7S3O1MAA). Beide artikels zijn van de hand van misdaadverslaggever Kris Vanhee. Of Vanhee ook effectief op de politieraad aanwezig was, is weer een andere zaak. Laat mij het zo stellen: het zou niet de eerste keer zijn dat een Kortrijkse (Nieuwsblad)journalist informatie die op een vergadering werd verspreid, uit tweede of derde hand haalt. Kortrijkse journalisten leiden namelijk een hectisch bestaan en dat maakt het hen onmogelijk om altijd overal aanwezig te zijn. Stel dat er tijdens hun aanwezigheid op de politie- of gemeenteraad een fietser over een onvoorzichtige kat rijdt en ze die scoop missen! Een mens mag er niet aan denken! Nu, wat zou er maandagavond, volgens onze misdaadspecialist, zoal op die politieraad gezegd zijn?

Om te beginnen werd de criminaliteitsbeeldanalyse van het jaar 2011 voorgesteld. Anders dan voorgaand jaar is dat jaarlijks rapport van de politie, dit jaar wel snel klaar. Hilde Wilyn en haar team verdienen hiervoor een dikke pluim. Volgens Kris Vanhee werden er in 2010 in de politiezone Vlas 8035 criminele feiten gepleegd. Vreemd genoeg wordt er in de criminaliteitsbeeldanalyse van dat jaar een ander aantal feiten vermeld: 8002. Waar dat verschil aan te wijten is, is mij een raadsel. Of de analisten bij de politie vermeldden een verkeerd aantal in hun rapport 2010, of er werd op de politieraad van maandag door de politiecommissaris effectief ‘8035’ gezegd, of Kris Vanhee heeft ergens ‘8035’ gehoord en dat dan maar genoteerd. Alles is mogelijk in Kortrijk. Ik tip op de korpsoverste. Die heeft in het verleden al meermaals bewezen dat hij zijn eigen criminaliteitsbeeldanalyse niet eens kent.

Volgens het bericht op de weblog van Het Nieuwsblad steeg het aantal criminele feiten in de politiezone Vlas in 2011 naar 9123. Een stijging van 13,5 procent, rekent Vanhee ons voor. Dat percentage klopt als men 8035 als basis neemt. Hanteert men de ‘8002’ uit de criminaliteitsbeeldanalyse 2010 als basis dan is het zelfs een stijging van 14%. Volgens Kris Vanhee is die stijging van de criminaliteit uitsluitend aan Kortrijk te wijten. In Kortrijk zou de misdaad met 15,4% toegenomen zijn, terwijl die in de andere Vlas-gemeenten zou gedaald zijn. In de stad Kortrijk werden er in 2010 in totaal 7227 criminele feiten gepleegd (cijfers criminaliteitsbeeldanalyse 2010). In 2011 zouden dat er dus 1084 meer moeten geweest zijn, of in totaal 8311. In de rest van de politizone Vlas werden dus (9123-8311=) 812 feiten gepleegd. Een daling volgens Vanhee. Eigenaardig genoeg blijken er in 2010, volgens de criminaliteitsbeeldanalyse van dat jaar, in Kuurne 662 en in Lendelede 113 criminele feiten gepleegd te zijn. Samen is dat 775, als ik mij niet vergis. Bij mijn weten vormen de 812 gepleegde feiten van 2011 een stijging ten opzichte van de 775 van 2010. Een stijging van 4,77% om precies te zijn. Enkel in de wereld van de gereputeerde misdaadjournalist Kris Vanhee heet zoiets een daling….

Nog volgens Vanhee zouden ‘de diefstallen uit voertuigen, winkeldiefstallen, woninginbraken, diefstallen met geweld, zakkenrollerij en drugs een plaag zijn geworden. Ze zouden in 2011 met 42 procent zijn toegenomen‘. Volgens Vanhee maken voormelde misdrijven drie vierden uit van het aantal gepleegde delicten. Als dat cijfer klopt, dan zouden het er in 2011 dus ongeveer (75% van 8311=) 6233 moeten geweest zijn. Ik wil er de lezer hier nogmaals en met nadruk op wijzen dat alle vermelde cijfers en percentages voorlopig en voorwaardelijk zijn omdat de criminaliteitsbeeldanalyse 2011 nog niet werd gepubliceerd en vooral omdat de cijfers uit de krant Het Nieuwsblad komen. Zoals iedere krant een doorgaans bijzonder onbetrouwbare bron van informatie.

Al deze cijfers zijn natuurlijk om van te duizelen, maar moeten toch ook gerelativeerd worden. Wat men met artikels als dat van Vanhee vooral bereikt is dat men er het subjectieve onveiligheidsgevoel mee versterkt. Uiteraard spinnen misdaadjournalisten van het niveau Vanhee daar garen bij: bij ieder akkefietje krijgen de journalisten meer kopij. Meer kopij betekent ook meer centen. Maar de journalisten zijn zeker niet de enigen die daarvan profiteren. Vanuit dat onveiligheidgevoel wordt de roep naar een ‘krachtdadig antwoord’ steeds sterker. Dat ‘krachtdadig antwoord’ betekent dan altijd: meer geld en middelen voor politie, meer camera’s, meer geld voor de beveiligingsindustrie en meer macht voor de uitvoerende macht. Justitie wordt min of meer buitenspel gezet. Dat is een bijzonder kwalijke evolutie.

Nog even terug naar de cijfers. Volgens Vanhee zouden vooral ‘de diefstallen uit voertuigen, winkeldiefstallen, woninginbraken, diefstallen met geweld, zakkenrollerij en drugs’ toegenomen zijn. In de criminaliteitsbeeldanalyse 2010 was deze tendens trouwens ook al opgevallen. In dat rapport wond men er toen ook geen doekjes om: het aantal winkeldiefstallen is vooral gestegen door de komst van het winkelcentrum, het Gouden Kalf. Dat is logisch. Ook de andere misdrijven kunnen aan dit fenomeen gerelateerd zijn. Diefstal (uit wagens, met en zonder geweld) en zakkenrollerij krijg je nu eenmaal ook altijd meer op plaatsen waar er veel auto’s en mensen zijn. De werkelijke oorzaak van de toename van dit soort misdrijven moet dan ook daar gezocht worden: bij de oorzaak. Het Gouden Kalf, dus. Lang voor het winkelcentrum de deuren opende, stelde ik dat men al te makkelijk ‘vergat’ dat de samenleving een veel hogere prijs zou betalen dan men toen liet uitschijnen. Naast de onbetaalbare schade die men aan de leefkwaliteit van de Kortrijkse bevolking toebrengt, zou er ook bijkomend moeten geïnvesteerd worden in veiligheid omwille van de toename van diefstallen allerhande, geweld en drugsdelicten. De toename van de druggerelateerde misdrijven heeft overigens veel te maken met het feit dat de wijde omgeving van het Gouden Kalf zo goed als onbewoond is, een stenen kerkhof. Dat is een heel bewuste keuze van het stadsbestuur geweest en, wat mij betreft, een al even strategische blunder. Met een beetje gezond verstand had men dat kunnen inschatten en voorkomen. Maar laat dat nu net zijn waar het ons stadsbestuur in zeer hoge mate aan ontbreekt: gezond verstand.

Alsof het nog niet genoeg was dat bepaalde vormen van crimineel gedrag het laatste jaar toenamen, werd er op de politieraad ook nog eens beslist om besparingen door te voeren. Om de goegemeente te schofferen doet men dat door te bezuinigen op nacht- en weekendwerk. Uiteraard is dat niet naar de zin van de oppositie. Ik citeer uit het artikel van Vanhee: ‘Dit betekent voortaan nóg minder blauw op straat, en dan vooral tijdens de weekends en nachten, wanneer de inzet van politie broodnodig is’. Dat beweert toch Maarten Seynaeve. Seynaeve ‘vergeet’ wel dat de meest voorkomende misdrijven NIET in het weekend of bij nacht  maar overdag geschieden. Bovendien kunnen veel van die misdrijven zelfs met relatief eenvoudige ingrepen of wat meer voorzichtigheid gewoon worden voorkomen. Een efficiëntere inzet van de politiemensen ’s nachts en in het weekend kan trouwens ook. Meer is niet noodzakelijk beter. Dat schijnen sommigen in Kortrijk maar niet te (willen) snappen. Marc Lemaitre is iets voorzichtiger in zijn kritiek: ‘Hoe valt dit allemaal te rijmen met het negenpuntenplan van de stad om de criminaliteit te bestrijden? Zijn er misschien zotte kosten gedaan vroeger? Het is wachten op de audit van de politie om deze vraag te beantwoorden’ Vooral dat tweede zinnetje is belangrijk. Wellicht was het een retorische vraag, die Lemaitre zich daar stelde. Hij zit al lang genoeg in de politieraad om het antwoord te kennen.

Ondertussen probeert Stefaan, de klerk die ooit mini-ster was maar nu terug gewoon burgemeester, de gemoederen te sussen met zijn beruchte negenpuntenplan. Van die negen zijn er op zijn minst 4 op korte termijn onuitvoerbaar. Maar dat durft Vanhee uiteraard niet te schrijven. Ik zet het negenpuntenplan voor de volledigheid nog eens op een rijtje:

1. Verscherpt overleg tussen burgemeester, procureur en politie.

Dit is een puur repressieve maatregel die geen enkele garantie op voorkomen van misdaden biedt.

2. Optimalisatie van de organisatie van de politie met versterking van nabijheidspolitie en een doorlichting van het korps.

Dit is een werk van (zeer) lange adem. Ondertussen werd de nabijheidspolitie in de buitengebieden afgebouwd….

3. Geïntegreerde aanpak met het aanstellen van een veiligheidscoördinator die overleg tussen verschillende stadsdiensten, OCMW en politie mogelijk maakt.

Vooral veel dure  designwoorden maar geen enkele garantie op resultaat. Ook weer een werk van zeer lange adem. Op korte en middellange termijn niets van te verwachten.

4. Investering van 560.000 euro over drie jaar voor cameratoezicht.

De enige concrete maatregel. Ondertussen nog niet uitgevoerd, overigens.

5. Onderzoeken of pilootproject voor huisarrest door burgemeester opgelegd, mogelijk is.

Onuitvoerbaar op korte termijn wegens geen enkele wettelijke grond

6. Permanent controleren en opvolgen van mensen in de illegaliteit door wijkwerking. Synchronisatie tussen politie, justitie en Dienst Vreemdelingenzaken om illegalen zo snel mogelijk het land uit te zetten.

Onuitvoerbaar wegens afhankelijk van diensten waar de burgemeester geen enkele zeggenschap over heeft.

7. Handelsdistrict betrekken bij veiligheidsoverleg en infrastructuur van handelaars – zoals camera’s – integreren in overlastaanpak.

Misschien op lange termijn mogelijk maar deze materie zal altijd een mijnenveld van juridische valkuilen blijven. De stad Kortrijk is op dat vlak onvoldoende gewapend, alle juristen in het stadsbestuur ten spijt.

8. Het gebruik van kraakpanden tegengaan.

Is een randmaatregel die er enkel voor zorgt dat het probleem zich verplaatst. Geen fundamentele oplossing.

9. Uitbouw van een grensoverschrijdende samenwerking met een parketjurist voor grenscriminaliteit.

Ook hiervoor geldt dat het een project op lange termijn is. Bovendien bijzonder afhankelijk van de goeie wil van de andere partners.

Samengevat: het negenpuntenplan waar de burgemeester zo lyrisch over doet – en de pers bijgevolg bijzonder slaafs op reageert- is niets meer dan een verzameling holle slogans die, zeker op korte termijn, niets zullen opbrengen. Overigens valt het op dat er geen enkele fundamentele maatregel wordt voorgesteld om criminaliteit te voorkomen. Nu, van een designjurist als De Clerck mag je dat eigenlijk ook niet verwachten.

De mol op de politieraad.

Op de politieraad zit een mol. Dat bracht onderzoeksjournalist Kris Vanhee, van de kwaliteitskrant Het Nieuwsblad aan het licht. Volgens Vanhee is ene Tavernier het niet eens met de manier waarop er in de politiezone wordt bespaard. Ik citeer:  ‘Daarenboven worden vier leden die met pensioen gaan niet meer vervangen. Andere vacante plaatsen worden slechts gedeeltelijk ingevuld. Dit is hakken met de botte bijl’, vindt Tavernier. (zie: http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache%3Awww.nieuwsblad.be%2Farticle%2Fdetail.aspx%3Farticleid%3D7S3O1MAC+&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:nl:official&client=firefox-a) Wie die mysterieuze ‘Tavernier’ is, laat Vanhee in het midden. In ieder geval geen lid van de politieraad. Overigens werd Tavernier enkele uren na publicatie van het artikel al vervangen door ‘Seynaeve’. (zie: www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=7S3O1MAC). Wie uiteindelijk in de papieren versie van Het Nieuwsblad is beland, weet ik niet, maar ik vermoed toch Tavernier. Zorgvuldigheid is geen wezenskenmerk van de Kortrijkse journalist.

De leugenaar en de idioot.

Uplace, een megawinkelproject van 200.000 m² in de rand van Brussel, zou zo’n 8 miljoen bezoekers per jaar moeten trekken. Het Gouden Kalf, een winkelprojectje van amper 34.000 m² in het hart van provinciestadje Kortrijk,  haalde vorig jaar, volgens Dominique Desmeytere, de manager van het winkelcentrum, 5,5 miljoen bezoekers. Zo gezien zijn ze daar wel erg slecht bezig, daar bij Uplace. Een resolute weigering van de bouwvergunning is in dit licht het enig juiste wat de Vlaamse Regering kan doen om de investeerders tegen hun eigen stommiteiten te beschermen. Tenzij de cijfers van Desmeytere niet kloppen, natuurlijk. Maar dat gelooft niemand.

“Al bij al een verstandig beleid”

Zo kwalificeerde Philippe De Coene zaterdagnacht (of zondagochtend) het beleid van KV Kortrijk. Was hij dronken of had mini-ster Van Quickenborne hem een ander roesmiddel toegeschoven, wie zal het zeggen? In ieder geval was Kris Vanhee er als de kippen bij om die woorden op te tekenen. Zoals altijd zonder enige verduidelijking of kritische randbemerking. (zie http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=RQ3NU985)

Philippe De Coene is een supporter, maar ook een politicus. En omdat KVK op dit ogenblik hot is en er binnen een maand of negen moet worden gestemd, zal je van geen enkele politicus ook maar één onvertogen woord over KVK horen. Dat zou stemmen kunnen kosten en misschien zelfs politieke zelfmoord zijn. Dat je als politicus ook supporter bent van een bepaalde club, daar is ook niets mis mee. Dat je echter ziende blind blijft voor de gebreken van jouw club, dat is er voor mij over. Als de KV Kortrijk een normaal bedrijf was geweest, dan had het nooit al die steun van het stadsbestuur gekregen en was het al enkele keren over de kop gegaan. Dat is de realiteit. De Coene ontkent die realiteit. Erger nog: hij meent zelfs dat ‘KVK al bij al een verstandig beleid voert’. Kortrijkwatcher Frans Lavaert heeft al talloze stukken over de benarde situatie van KVK geschreven (zie http://kortrijkwatcher.be/?cat=35), maar blijkbaar steken politici liever hun kop in het zand als het over KVK gaat. De Coene gaat in zijn euforie zelfs nog verder: hij gelooft zelfs in een nieuw stadion. ‘Laten we een gezonde ambitie hebben op dat vlak, zonder te gaan zweven‘, lalt hij nog euforisch. De Coene weet deksels goed dat een nieuw stadion er nooit kan komen zonder dat de stad – u en ik, dus – daar miljoenen in investeert. Als het alleen van KVK moet komen, dan is een nieuw stadion inderdaad niets meer dan een natte droom. Dat is nu eenmaal de realiteit. Een nieuw stadion betekent gewoon meer lasten voor de Kortrijkse bevolking. Punt. Het is, gezien de financiële situatie van KVK, wel degelijk een ongezonde ambitie die getuigt van zweverigheid. De uitspraken van De Coene laten vooral een bijna pervers electoraal opportunisme vermoeden.

KVK ontslaat trainer.

Kortrijk.

van onze verslaggever.

Nog voor aanvang van de verloren bekerfinale tegen Lokeren ontsloeg KV Kortrijk om vooralsnog heel onduidelijke redenen zijn gevierde trainer Hein Vanhaezebrouck. Dat ontdekte de gelauwerde top-onderzoeksjournalist van het Nieuwsblad, Kris Vanhee. Hij schreef er nog voor de aanvang van de wedstrijd zelfs een artikel over (zie: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLLOS_20120324_001). Om de spelers en supporters niet onnodig te verontrusten verving het bestuur van KVK Vanhaezebrouck door een lookalike, die naar de naam Hein Haesebrouck (HH) luistert, wist de onverschrokken verslaggever. Een noodlottige beslissing, zoals we ondertussen allemaal weten. Het bestuur van KVK was tot nu toe niet bereikbaar voor commentaar.